Nörolojik Muayene: Bu, her nörolojik değerlendirmenin temelini oluşturur. Çocuk nöroloğu, çocuğun:
Elektroensefalografi (EEG): Beyindeki elektriksel aktiviteyi ölçen ağrısız bir testtir. Özellikle epilepsi (sara) tanısında ve beyin fonksiyonlarındaki anormal aktiviteleri saptamada kullanılır. Çocuklarda uyanık veya uykuda EEG çekilebilir. Bebeklerde ve küçük çocuklarda genellikle uyku EEG'si tercih edilir.
Elektromiyografi (EMG): Kasların ve sinirlerin elektriksel aktivitesini ölçen bir testtir. Kas hastalıkları, sinir hasarları ve sinir-kas kavşağı bozukluklarının tanısında kullanılır. Genellikle yüzeyel elektrotlar veya ince iğnelerle yapılır. Çocuklarda da güvenle uygulanabilir.
Görüntüleme Yöntemleri:
Nöropsikolojik Değerlendirmeler: Dikkat, hafıza, öğrenme, problem çözme gibi bilişsel fonksiyonları değerlendirmek için uygulanan testlerdir. Özellikle dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), öğrenme güçlükleri ve diğer nörogelişimsel bozuklukların tanısında ve takibinde önemlidir.
Genetik Testler: Nörolojik hastalıkların genetik nedenlerini araştırmak için kan veya diğer doku örneklerinden yapılan testlerdir. Özellikle kalıtsal nörolojik hastalıkların tanısında ve ailelere genetik danışmanlık verilmesinde kullanılır.
Metabolik Testler: Kalıtsal metabolik hastalıkların tanısı için kan, idrar veya beyin omurilik sıvısından yapılan testlerdir.
Uyarılmış Potansiyel Testleri: Beynin görme, işitme veya dokunma gibi duyusal uyaranlara verdiği elektriksel yanıtları ölçer. Multipl skleroz, optik sinir hastalıkları ve işitme kayıpları gibi durumların tanısında yardımcı olabilir.
Lomber Ponksiyon (Bel Suyu Alma): Beyin omurilik sıvısının incelenmesi işlemidir. Menenjit, ensefalit gibi enfeksiyonların, multipl sklerozun ve bazı metabolik hastalıkların tanısında kullanılır.
Hangi testlerin uygulanacağına çocuk nöroloğu, çocuğun klinik bulgularına ve ön tanısına göre karar verecektir. Bu testler, doğru tanı konulması ve uygun tedavi planının oluşturulması için önemli araçlardır.